keşke hep sussaydın!

aylar sonra tam 4 ay sonra bir mesaj  <<şuan çok kötü bir durumdayım ama sana yaşattıklarım daha acı,bu sefil hayatı sürdüğüm sürece tek doğrusu sen olacaksın,seni taparcasına sevdim.benden hiçbir acıklama bekleme cünkü yok...>>  vay be okadar hakaret ve aşağılamadan sonra adamdan bir ses geldi.o kadar çok ağladım ki msj dan sonra,sağol be allah razı olsun sevmiş o da !hani onu bırak tapmış !
seni kaleme alıp yazmak bile beni felç ediyor hissetmeyi bırak... renklerim hemen kararıyor.mutlu bir son beklemedim aşktan hayattan sen'den ve Tanrı'dan...ama sırtıbıçakta bir bitiş de istemedim.tadı damağımda kalsaydı o da olmazdı öyle ya okadar çok severken...
senin ne halde olduğun inan zerre umrumda değil tek umurum canın cehennem olsun!

sevgisizliğim ...
içimdekini nereye bıraksam nasıl terkedıp kurtulsam bu öfke nöbetlerinden...
telkin ya yürek, biraz da tevekkül mü ilacım!!!
unutmalıyım değil mi seni
herşeyde bu kadar sen varken
ruhum bedenım seninle bütünleşmişken
önüme bakmalıyım artık 
o boşluğa atmalıyım bizi
kaybetmeliyim cıkmaz sokaklarda 
hatta daha iyilerini hakediyorum
artık ben bukadar kötü olmuşken
bütün iyi niyetlerimi bizle harcamışken
tek kişilik bir biletle iki kişilik bir sevda ile
sürgüne gidiyorum 
canım canımdan eksik...
ruhumdaki bu arbedelerle
bukadar kanamalıyken hayatım 
bu kadar sahipsiz ve kimsesizken aşk
başka bir sevdaya mı evlatlık vermeliyim
ciğeri beş para etmeyen bir insanken sen
ben seni severek güzelleştirdim 
her bir hücrene anlam kattım
varlığımla...


sanırım bana sağdan soldan geldiler kendimi bir çarkta sıkışmış gibi hissediyorum.Tanrı dan onun ölmesini istedim sonra vazgectim sürünmeli yavaş yavaş olmalı ölüm onun için...
ama bilmeli ki benım lanetim her daim peşinde ...
bu adam beni piskopata bağlıyor resmen saditsçe duygular peydahlıyor içimde ....cidden bazen korkuyorum kendimden...bukadar yalanla uyutulmak kabullenmek yapamıyorum işte beni küfürbaz yaptın varya bir zamanlar manyak diyemezken bir insan işte böyle yoldan cıkar şaşırır ...
umarım o lanet cenesini ölünceye kadar kapar ve hiç açmaz.bu kadar öfke neden içimdekinin büyüklüğünden mi?kimbilir o kadar çok şey cevapsız ki suan hersey okadar sessiz ki...ahkam kesen bir sevdanın sonunda seyirciler !yuh!luyor bizi, oysa bu sevda ayakta alkışlanırdı...