27 Temmuz 2010 Salı

Taşralı kız güle güle...


doğudan batıya ne umutlarla gelen bır genc kız tanıdım.ailesinin bütün erkekleri okumuş ama kadınları hiçe sayılmış! kişiliği paramparca edilmiş ,ne olduğunu bilmeyen, paydası eksik sevgi yoksunluğunda kaybolmuş taşralı kız...ailesi bir gün onu evlendirmek istemiş ve o istanbul a kaçmıştı.vücut dilinden başka bir dil bilmeyen bir kadındı o...
bazı ınsanlar sanırım hayata hep bır sıfır yenık baslıyor ne yaparsan yap o yenılgı her defasında fazlasıyla yüzüne tekrar tekrar tokat gıbı çarpıyor.

bir temmuz gecesi altıncı kattan insanlara gülümseyerek aşağıya bıraktı o kendini ...o gülerken sesinin tınısı hala kulaklarımda...

şimdi boğazım düğüm düğüm...
çocukluğunu bilmeden kadın oldu
kadınlığını bilmeden toprak oldu...

http://fizy.com/s/1agr7t#s/1ahsdj

25 Temmuz 2010 Pazar

Kırıntı...


gözlerimi deviriyorum

uzanıyorum yatağıma

odamdakı gökyüzüne bakıyorum

burnumda nar çiceği kokusu

ve ayaklarımda rengi

yol boyu uzanan kurumuş sarı yapraklar

hışırtıları yürüken umut bağlar sol tarafıma akar sessizce

ve hissetmeye başlarım

yine yeniden kanayan yerlerimi...

23 Temmuz 2010 Cuma

Eskime uğramak

daha çocukluktan çıkmamış ama çocukluğumunda artık bacak aramdan akan kan damlalarından sonra cok geride bıraktığımı anlamıştım.o günü hiç sevmemiştim vücudumun yavaş yavaş tüylenmesini her ay sancılı gecen fiziksel ve ruhsal sanrılar seklinde dengesizlik günlerime başlamıştım.

ortaokul yeni bitmiş yeni ev almışız yine aynı semtte artık kendime ait cok güzel bir odam vardı liseye kaydım yapılmış ve herseye yeni ve yenıden başlamak bu olsa gerek diye düşünüyordum.
okul bütün gündü ve uzak olduğu için eve akşam üzerine doğru gelıyordum.eve her geldiğimde annemi yatar ve sürekli ağlar bir vaziyette buluyordum.yemek yemiyor ve sürekli kusuyordu.babamla da aralarındaki sorunu anlayamıyordum cünkü kendim öyle garıp bir dönemdeydım ki cocukluktan cıkmak ıstemeyen ama bıran önce büyümek için zamanın ipini hızla ceken garip bir dönem kaos gibi...çok hırcındım içimde garip bir öfke oluşmaya asabileşmeye başlamıştım.

babamın sürekli eve gec gelmeleri evde oldugu zamanda sürekli içmesi ... günler böyle devam ediyordu.eve geldiğimde cogu zaman yiyecek bırsey olmazdı ben ne bılıyorsam onu yapıp ya da kahvaltılık ne varsa onu zıkkımlanıyordum.o sıra kucuk kardesım de bırıncı sınıfa başlamış ve sıkıntılı bir sürec de onun ıcın başlamıstı.
okudugunu yazamıyordu ve süreklı annem sınır krızlerıne girip onu hırpalıyordu ben öğretmeye calısıyordum a b c diye devam eden harfleri bir araya getirip toplaması için...

ve bir gün yine okuldan geliyorum babam araba ile önümden gecip durdugunda annemin de arabada oldugunu gördüm.rengi soluktu ruhlar alemin prensesi gibi buz gibi donuk ifadesiyle sadece bana bakıyordu.babam ev anahtarını bana uzatırken annemin iki bileğide sarılıydı.anlamak istemedim neden ve niçin yapmak istediğini hayattan vazgecmek ıcın haklı sebeplerını kimin neye sebep oldugunu bilmek dinlemek anlamak istemiyordum.bunlarla basedebilecek kadar güclü degildim.kafamı kuma sokup bir daha hiç çıkarmak istemedim.nefesim kesilinceye kadar koşmak istedim.
bir daha hiçbirimiz için hiçbirşey eskisi gibi olmadı.çok zor günler bizi bekliyordu.herbirimizin bacağına zincirler dolaşmış ve biz hiçbirseyden kaçamadık hepimiz o geminin içinde vurgun yedik.çırpındıkça hepimiz daha çok derine battık.

omzumun sağ tarafındaki meleğin kanatları kırılmış ve benimde kollarım...

ölümden sonra hayat var gördüm
kaç kere öldüm
kalbinimi kırmış kim kırmış
ne yapmışssa
unut...

http://fizy.com/#s/1agr7t

21 Temmuz 2010 Çarşamba

19 Temmuz 2010 Pazartesi

iç içe geçtim çözülmüyor...


kendimi çok halsız ve bedbaht hissediyorum...gecen hafta sürekli yatarak gecirdim.ruhumu da bedeni mi de hasta ettim sanırım.elimde kalacaklar bir gün ama ne zaman?
gecen bütün hafta burası hep yağmurluydu şimdi ise güneş ,ama istenemeycek kadar kavurucu bir sıcak;cehennem sıcağı;kısık ateşte pişmek yavaş yavaş kızarmak bir piliç gibi...
ne giyinmek istiyorum ne de yüzümü boyamak hiç bir bok yapmak istemıyorum oysa ben yazı cok severdim gelsin diye iple cekerdim şimdi geldi ve ipi elimde kaldı...

niye böyle oldum bilmiyorum,biraz daha böyle devam edersem ciddi anlamda yıne manıc dönemlerim azacak ondan korkuyorum.geceleri yine ışıksız uyuyamıyorum oyüzden uykudan bir bok anlamıyorum ki...

şimdi odamı topladım değişmesini beklıyorum biraz gürültülü bır kat neyse işte sebeplerim var değiştirmek için,haber beklıyorum boş kat için ama offf şimdi topladım hersey valızın içinde değişmezse ayvayı yedim demektir.hersey herseyın içinde aynı benım gibi...

...birde şu hatun kadar kusursuz güzel olabilseydim hem çirkin hem aptal olmak off tanrı m ...

9 Temmuz 2010 Cuma

yağma artık...yakma artık...

yine yağmurlar
ince ince gözlerime sızan
ruhumdakini tutuşturan ahmak ıslatan yağmurlar yine...
yine ahmak ahmak odamda oturan ben
ruhum uyuşmuş popom karıncalanmış yine ben
ve ben ve yine cok özleyen sıkıntıdan zaman zaman ağlayıp sonra halime bakıp gülen yine ben bennn...
klimayı acıp battanıyenın içine girip birşeyler yazmaya çalışan ...
onu her düşündüğümde sarı denizde bir gemi batıran...
düşünen yine ben
onsuz hiçbirşeyden zevk alamayan
sevdanın karasını hasını yaşatan adam
dokundugunda benı iliklerime kadar titreten

şimdilik bir sorun yok ama nedense içimden hep bir lades yapıyormusum gibi hissettiriyor.sorunları halledemıcek ve ben süreklı baska kollarda bir omur boyu onu hayal ederek onun siluetiyle başka başka adamlarla sevişicekmişim gibi hissettiriyor.yediğim elma sekeri gibi ya içinden kurt cıkıyor yada kazığı...
önümüzde öyle büyük sorunlar var ki of yani offff dıyorum dıyorum ya onu bır anlatsam buraya serı olur hersey ama nedense yapamıyorum işte dokunamıyorum ona ıçmdekıne ruhum çalkalanıcak gibi gelıyor...
hoyrat bır yapısı var ama bana dokunurken,severken ya gülüşü gitmiyor terketmiyor beni...
bu adamdan öncesi yok benim için diğer yasananlar fasa fiso..

deli adamı unutmadım...

7 Temmuz 2010 Çarşamba

Akıl Alırken Olanı da Kaybetmek...

burs olayı hüsranla bitti.öyle abuk sabuk tipler aldi ki uyuz olmamak içten değil!neyse sokarım böyle işe ya küfürü basmak istiyorum hatta bursu alanlara işkence yapmak ıstıyorum o bursu veren hocamında bilimum yerlerını kesmek...
dün aksam bir sevgiliyi ağırladık bizim turc türk yemekleri ile ağır misafir gibi ağırladı.yedik içtik geviş getirdik sonra bilardoya gidelim dediler ben de hiç anlamam o sopa zaten boyumdan büyük neremle neyimle o topları deliğe sokucam.sonra bu çinli er kişi bana bakıp duruyor zaten kiz da erkek de cok güzelsin bla bla deyıp duruyorlar.yok birseye benzemıyorum... hayır kız desin cok güzelsin anlarım da kızın yanında sevgilisi de cok güzelsin falan ne ayaksın lan deyıp azına yapıştırmaz mı bizim er kadınlar!walla benim sevgilim kalkıcak benım yanmda bir kıza güzel dicek önce kıskanclıktan kendimi yerim sonra yetmez onu yer bitiririm.
daha sonrada bu er kişinin sevgili hatunu gel sana bilardo öğretiyim dedi bende eyvallah yavrum her yol paris dedim ve başladık... o lanet olası sopaya ve toplara hakim olmak baya bir zaman aldı.sonra biz eşleri değiştik er kişisi ama harbiden iyi öğretti bütün pozisyonlarda bana deliğe sokmayı gösterdi gövdemi nasıl kullanmam gerektiğini falan uygulamalı bir sekilde anlattı.

sonra yurda gelmemiz gece 12 yi buldu ben o saatten sonra yarım bıraktığım haber sitesine yazdıgım 2.yazıyı tamamlamak için başına oturdum ama benım uyku aldı basını gitti.msn i acıp mail atmak için girdiğimde tr den biri ile konustum sabah 6 ya kadar... benım cok uzaklardan bir tanıdık neyse ona ilişki uzmanlıgı yaptım.nefret edıyorum aslında akıl veren ınsanlardan ama ben öyle ahkam kesmedim...ya adamı kızlar mahvetmiş maymun etmişler, gercekten cok iyi sanırım türünün son örneklerınden biri ile konusuyordum.sonra içimden gecirdim benımki de böyle olsa ya keşke offf nerde neyse gecelım dokunmayalım bendekine...
şu vardır ki insanlar yapamadıgı ve yapmayı birgün umdugu bütün akıl fikirleri senın ona öttüğün anda ;böyle kuyrugunu kısmışsın hayatını kazıgını yemıs ve nasıl çıkartacagını bılemez bır sekılde bana bırı dokunsun düzeltsin diye o sevgili dost görüntüsündeki arkadaşlarcıklar seni en sonunda nasreddın hoca mısali eşşeğe ters bindirip gönderir insanlardan akıl almaya başladıgın an bu sekılde sonlanır.
aslında bu konu ile yasadıklarım anlatsam sanırım uzun hava olur.

saat burda aksam bese gelıyor ve ben hala birsey yemedim neyse ben gidip tıkınsam ölmeden iyi olucak...
ha bu arada sen nasreddin hocanın eşşeğinin neresine oturdun dersenız oturmadıgım yerı kalmadıki :)

5 Temmuz 2010 Pazartesi

Bitti Bitirdi...


sınavlarım bugün bitti sonuçlar umrumda degil yapacak birşey yok ben yeterınce çalıştım not vermeyen hocaların kafasına kurbaga zıplasın dicem ama onlar bacağından tutup hop die mıdeye indirir.şimdi okul 2 aylık tatıle girdi ben napıcam kaldık mı böyle ortada malak gibi???sıkıntının dibine vurucam yine...

sınavdan cıktık yolda yuruyoruz yanımda yıne bır turk!bunun kafasına vura vura bırseye benzedı idare eder işte!neyse okulun içinde foto cekınen keplı kücük adamları gorduk bu tutturdu bende bunlarla foto cektırıcem iyi tamam diye beklerken benımde elimden tuttular banada bir cüppe ve kep...sonra başladık foto cekımlerıne aralarında tek hatun benım ama çok eğlendım!

burda yıne gokyuzunun mavısıne alaca bulaşmış...kendımı burda amazon ormanlarında  gibi hıssedıyorum.heryerımı ısıran böcekler mi yoksa nemli havasından nefes alamadıgımı ve kilmasız bır yerde asla oturamadıgınızdan mı bahsedeyım?cok kotu bır havası var.insanı canından bezdıren ruhunu uyusturan hani şöyle zaman zaman ıcınızı gıdıklayan günler olur ya benım canım ülkemde, burda öyle birsey yok!
ammaaaaaaaa yine de dönmek istemiyorum oralara ,biliyorum beni orda bır kaos beklıyor ve ıcıne ıcıne cekıp yutuyor...off buraya bir alışabılsem!
akşam üzeri bizim sınıfla son kez yemeğe cıkıyoruz bu aksam menümüzde ne var bılmıyorum.sanırım sizde bilmek istemezsiniz.yanı bu ınsanların neden herseyı yedıklerını anlam veremıyorum.gecen can sıkıntısından tv ye bakarken programda restorantların tanıtımı vardı.ne görsem yerıdır;çiçeklerin yapraklarını kızartıp sapıyla sizin tabağınıza koyuyorlar.Afiyet olsun size :)

3 Temmuz 2010 Cumartesi

Beceriksiz!

   gunlerdır kopuk bir sekılde yasıyorum buralarda...burs için sınavlara girip çıkıyorum, bursu kazanmak kim ben kim...bugunkü sınavım da hiç iyi geçmedi oysa gerçekten asıldım ama o bana asılmak istemedi sanırım.
ne öss ye böyle çalıştım nede universiteyı kazandıgımda okul derslerime...şu burs olayı olsaydı çok güzel olacaktı puf:S
    havada bulut sen bursu unut :( okul parası yok yurt parası yok birde aylık burda gecınebılecek kadar sana para verıyorlar...
pufffffffffff...
sımdı burda saat kac sabah 10 u geciyor ve okadar sıcak ki anlatamam sanırım 40 dereceye dayandı burası...okul da kapanıyor napıcam bılmıyorum cok sıkılıcam o kesin!
canım yazmak da istemıyor yine
..............
çok özledim zaten oraları ama gelmek istemıyorum nasıl bir duygudur nasıl bir karmaşanın içindeyim.iplerim hep kördüğüm ben dokundukca ya kopuyor ya da,ya da sı yok işte kördüğüm acılmas kökünden kesip atılır!!!