11 Şubat 2010 Perşembe

Dağınık Kaldım Yine!



Günler ne çabuk geçti tükettim ufaladım bir bir elimde...10 gün sonra gözümü başka bir yerde açıcam ÇİN!
Üzerimde bu kadar ağırlık varken ben nasıl kanatlarımı açıcam....Herşey darmadağın ve ben içinde ne aradığımı bilmeden deli gibi birseyler ararken!Birseyler beni silkelesin istiyorum yine yeniden hissetmek istiyorum.O gittiğinden beri hayatım bir komaya girdi sanki bütün heyecanlarımı,umutlarımı,hayallerimi,çocukluğumu onunla beraber gönderdim.Gidiyor olmak,sadece ondan uzak olmak...Koşmak, deli gibi ondan kaçarken yine onunla gezdiğim yerlerde kendimi bulmak...Bir dilenci gibi onu aranmak her yerde!
Umudum yok olsun istiyorum hıç bir umut yokken sadece bir kez olsun onu görmeyi dilemek neden Tanrım neden ceza mı bu?Bir mesaj attım ona sadece bir gece yanında uyumak istiyorum.Kendim için,sorgu yok, sual yok...
Ne olacak bilmiyorum o gün nezaman ve nasıl olacak bilmiyorum belkide hiç göremicem.Ona karşı bu kadar öfkeliyken neden bunu istiyorum.Bu mesajı atmasaydımda biliyorum ki hep içimde kalacaktı ama bu hep içimde kalmasın dediğim şeyler başıma da iş açtı bu bir gerçek!
Şu son zamanlarda onunla ilgili hep sadece güzel günlerimiz aklımda tuhaf bir şekilde...Ben kurtulmaya çalışmıyorum ondan artık yapamıyorum çünkü biliyorum içimde hastalıklı bir duygu var benim ve ben çok hastayım,tek ilacım da o işte o panzehirim !Onca yaptıklarından sonra yapmadığı ne kaldı ki bana!Şimdi oraya gidip uzun bir zaman dönmediğimde belki diyorum burda olduğumdan daha çabuk iyileşirim.İnsanların yüzünü ona benzetemicem artık gezdiğimiz yerlerde bulmucam kendimi...Onunla aynı gökyüzü altında gezmicem,nefes almıcam...O güne uyanırken ben başka bir masal görmeye inandırıcam kendimi...
Belki de hayatımda ilk kez kök salmak istedim ama izin vermediler.İlk defa cesaret etmiştim toplanmaya ve bir daha dağılmamaya ve adanmaya !
İçimde hayata karşı hele insanlara karşı hiç bir kırıntım kalmamışken...Küllerimden doğmak ama ben daha sönmedim ki!
Dokunsam kendime yağmur gibi yağıcam sel basıcak her yeri ondan korkuyorum,korkuyorum boğulmaktan ...
Titret ve kendine getir beni Tanrı...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yorumla beni bir fiilen edepsizleşmeden :)