28 Kasım 2010 Pazar

Boşluksal Geyiğim

yazı yazmak neden bir işkence haline geldi bilmiyorum.kendimi darmadağın ediyorum.öyle mutsuzum ki sanki bu benım doğal halim ben annemın rahmınden böyle fırlamısım gibi!zor sacma sapan işlerle uğrasmaktada üstüme yoktur.sankı ne varım ne yokum nerdeyım bilmiyorum.
cuma gecesınden beri bir arkadaşla ot hush kullanıyoruz.sardı cigaralıkları içtik.kafam hic bir mılyon olmadı aksine beni cin gibi yaptı.alkol su gibi sigarayı ekmek gibi yedim.
içimdekini sürekli öfke ve kinle beslemekten yoruldum.her dışarı çıktığımda hoşuma giden her erkekle yatmak istiyorum.ama olmuyor olmuyor lanet olsun orospu olmak istiyorum onu bile beceremiyorum gelemem yapamam deyip eve yollanıyorum.
deli gibi dans ediyorum içiyorum şimdi arada birde sanırım ot kullanıcam.ihtiyacım var sakinleşmeye...nasıl olcak bilmiyorum sürekli bir savaş halindeyim herseyle herkesle ve en cok onunla!
şu sıralar konuştuğum birden fazla erkek var hiçbiri sarmıyor.yetmiyorlar bana doyuramıyorlar içimdeki boşluğu!
hayatım şuan ayaküstü sevişmelerin verdiği dozajlarla devam ediyor.heryerim alev alev sanki bir yeri söndürsem diğer tarafım tutuşuyor.

2 yorum:

  1. Belkide sadece insanlardan çok şey beklediğin için bu doyumsuzluk hissine kapılıyorsun. Bırak dünyanda bir ayrıntıdan öteye geçmesinler. Şeytan ayrıntıda gizlidir nede olsa, sen ayrıntıda gizli zevki yaşamaya bak sadece. Akıl vermek değil, yanlış anlama, benzerini yaşadığım için söylüyorum hissettiklerinin. Hayat, inan bana sadece anı yaşamaktan ibaret...

    YanıtlaSil
  2. :)hayır doğru söylemişssin bende sadece anı yasıyorum dediğin gibi gittiği yere kadar hersey inceldiği yerden kopsun diyorum.fazla ciddiye almamak gerek bukadar hersey ciddiyetsiz ve baya iken öyle ya !

    YanıtlaSil

yorumla beni bir fiilen edepsizleşmeden :)