30 Ağustos 2010 Pazartesi

bu rüzgar çok sertti...ve esti geçiyor!

yazmak istemedim kendimi hazır hissetmiyordum.her konuşmanın sonunda onunla bitirdiğim sus pus kelimelerim vardi dilimin ucunda...şu sıralar garıp şeyler oluyor anlamlandıramıyorum ama korkuyorum sadece tutunup asıldıgım birşeyler oldu sanki...
kendimi istanbul dısına bir sahil kentine attım.
bır yerden iş teklıfı geldi
Çin de ki okulumu değiştiriyorum
Çin li bir firmada parttime işe başlıcam
başlangıc yaptım herseye! arınmaya calısıyorum üzerimdeki bu acınası hallerımden ,acizliğimden ...
kendimi nasıl da kaybetmişim nasıl da değersizleştirmişim varlığımı onun ellerinde un ufak olmama izin vermişim.gözlerimden gitmiyor beni öylece bırakıp gitmesi bizi ezip geçmesi...
bak işte dönüp dolaşıp ona geldim neden yazayım ki ya da neden konusayım?
tanımadıgım yüzlerde farklı kelımeler arıyorum şimdi...nekadar az dile getirirsem okadar cabuk küflenip yok olur bu yaşanmışlık!

2 yorum:

  1. Anlaşılıyor ki seni üzen bir takım öyküler yaşamışsın. Eğer Türkiye dışında yaşıyorsban hepten etkili bir elem içindesindir. Ama sende iyi bir direnç var sanırım. iyilikleri çeken kötülükleri de kovan bir ruh halin olmalı. Anlamak istediğin kadar da anlaşılmak istiyorsun. Ama anlayanın da öküz olmaması gerekir. öyle sanıyorum ki yaşadığın kabuslar bitecektir. Geçen gün çinden bir öğrencim gevldi İstanbula. Kendisi reklamcılık okuyor orada çincesini de geliştirmiş. Ordan memnun. İnternet üzerinden görüşüyoruz. Nerde olursanız olun hayatınıza değer kmatanak herşeyi koruyun. Ama sizi tahrip edecek negatifliklerden uzak durun.

    YanıtlaSil
  2. Profösör...hayat arabesk modunda bende onun ritimlerini değiştiriyorum hayatı yenıden bestelıyorum...

    YanıtlaSil

yorumla beni bir fiilen edepsizleşmeden :)